Noordhoek (cape peninsula)

We hebben een lange reis voor de boeg, zo'n 1.200 km. Waarschijnlijk stoppen we bij de Gariep Dam maar dit hangt af van hoe ver we komen. Via Bethlehem (ligt echt in Zuid-Afrika) en Bloemfontein, komen we in de buurt van de Gariep Dam. Het is nog maar 14.00 uur waardoor we besluiten verder te rijden. Een stuk snelweg gaat ook nog door de Noord-Kaap. Dit is een kaal en vlak landschap met .... niets. Er staan regelmatig borden langs de weg die waarschuwen dat als je moe bent, je moet stoppen. Om de zoveel kilometer rijden we over richels, ook weer om te zorgen dat je de aandacht bij de weg houdt. Je zult hier maar vrachtwagenchauffeur zijn, de kans om in slaap te vallen is hier echt groot.

Uiteindelijk stoppen we om 16.30 in Beaufort West en zijn we alweer in de West-Kaap. Bij het Formula One Hotel (heet echt zo) nemen we een kamer. Het is hier trouwens bloedheet. Dat is het typische met deze plaats, 's zomers heet en 's winters ligt er sneeuw op de bergtoppen.

De receptioniste geeft aan dat we aan de overkant van de weg kunnen internetten. Als we er naartoe lopen komen we in een kapperszaakje en willen we alweer omkeren. De eigenaar vraagt of we soms willen internetten, eh ja... Nou dat kan hoor, achter in de zaak staan 2 computers. Hoezo inventief. Andrea gaat de mail lezen en op zoek naar accommodatie en Ab denkt "als ik toch bij een kapper ben kan ik gelijk mijn haar wel laten knippen". De eigenaar is een man met veel humor. Achteraf bewonderswaardig nadat we gehoord hebben wat hij heeft meegemaakt. Oorspronkelijk komt hij uit Rwanda waar zijn vader is vermoord. Nu woont hij hier met zijn vrouw en kinderen, heeft een kapperszaak en een internetcafé.

De volgende ochtend na een heel eenvoudig ontbijt, weer vroeg op pad voor het laatste traject. We moeten nog accommodatie hebben maar het is vandaag vrijdag en normaal gesproken zit dan alles vol maar we gokken het er maar op. Als eerste bellen we naar Afton Grove en we hebben geluk, tot woensdag kunnen we daar terecht. Afton Grove was onze 1e overnachtingsplaats toen we in Zuid-Afrika aankwamen. De eigenaren kenden ons nog en voor ons was het ook allemaal vertrouwd. Nu nog op zoek naar een plek waar we een hele tijd kunnen blijven. We hebben genoeg gereisd en gezien en zijn het koffers pakken een beetje zat.

Noordhoek

We hebben een leuke accommodatie gevonden nl. Horizon Cottages, ook in Noordhoek. De cabana zoals het heet bestaat uit een keuken/slaapkamer met douche. Vanaf de veranda hebben we een mooi uitzicht op de bergen en in de verte de zee met iedere dag een prachtige zonsondergang, er is een zwembad en we hebben gratis internet. Wat wil je nog meer. Wij niets in ieder geval. Dus “wonen” we hier tot 4 april. De eigenaar is dolblij, dit is voor het eerst dat hij gasten heeft die 2 maanden blijven. Helaas moeten we van 1 tot 4 april een andere accommodatie vinden want dan zit hij vol, maar dat zal wel loslopen.

De winkels liggen op loopafstand (ca. 15 minuten) dus besluiten we de auto in te leveren. Het Polootje waar we 3 maanden in gereden hebben is in Kaapstad ingeleverd. Alles bij elkaar hebben we bijna 10.000 km afgelegd. Het is wel duidelijk dat ze hier niet gewend zijn aan toeristen die langs de weg lopen. De enige die dat doen zijn nl. Zuid-Afrikaners. Je ziet dan ook veel mensen naar ons kijken. Afgelopen week was een man zo druk met naar ons te kijken dat hij ineens de weg opreed en bijna een andere auto raakte omdat hij geen voorrang verleende. Een andere keer krijgt Andrea een lift aangeboden van iemand die haar met allemaal tassen ziet lopen. De bestuurder snapt niet dat ze de voorkeur geeft aan lopen!

De 2e dag dat we hier zijn zien we ’s middags hele aparte wolken boven de bergen. Ze worden steeds groter tot blijkt dat er brand is. De grond is hartstikke droog dus er is bijna geen houden aan, het wordt niet voor niets “runaway fire” genoemd. Pas de volgende ochtend zijn er nog 2 helicopters aan het nablussen. Een paar dagen later staat er bij de supermarkt een winkelwagentje met de vraag om spullen voor de mensen van “Red Hill” die hun huisje zijn kwijtgeraakt. Er is grote behoefte aan eten in blik en luiers. Het is altijd hetzelfde liedje, de mensen die al het minst hebben worden het meest geraakt.

Zoals uit de vorige nieuwsbrief is gebleken zijn we de afgelopen weken druk bezig geweest om onze website VisitAfricaNow.com te vernieuwen. Bijna dagelijks zaten we achter onze laptops te werken maar over 2 weken huren we weer een auto. Dan gaan we er weer op uit en dingen bekijken waar we de vorige keer niet aan toe zijn gekomen of die we weer willen zien.